از این گوشه دنیا
اول از همه دوستان گلم مخصوصا مامان نیلو (که چقدر جاش تو وبلاگستان خالیه) هاله عزیز مامان کوچیلی و مامان ملودی ناز و پروانه گلم . خیلی های دیگه که برام آف زدن ای میل زدن و یا کامنت گذاشتن و همدردی کردن خیلی تشکر می کنم . مخصوصا نامه مامان نیلو خیلی بهم آرامش داد واقعا احساس کردم یه دوست خوب کنارم هست و باهم حرف میزنه. خیلی ازت ممنونم . خیلی از همه ممنونم.سعی می کنم کم کم شروع کنم یه چیزهای بنویسم. من الان حدود دو سه هفته هست آمدم لینشوپینگ . این جا خیلی تمیزه و خیلی هم خوشگه . مثل همون چیزی که بچه بودم تو کتاب داستان ها می خواندم.
اما خیلی همه چیز قر وقاطی هست . من دختره شدید مریض شدیم. نمیدونم چرا امسال من اینقدر مریض می شم؟!
از وقتی که آمدیم درخواست برای تلفن دادیم هم هنوز جواب ندادن انکار این جا خیلی کار اداری طول می کشه؟!!بنابراین فعلا تلفن نداریم. تو دنیا امروز وقتی تلفن نداری انکار تو یه جزیره تنها هستی.
سعی می کنم بیایم این جا از این کشور و مردمش بنویسم. البته اگر فرصت کنم و این این اینترنت هم ما رو قال نذاره . یه خط در میون هم اینترنت مون قطع میشه . تو ویکند ها هم اصلا راه نمیده .
فکر نمی کنم تو هیچ جای دنیا ( حتی تو خود ایران:) اینقدر ایرانی باشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر