دخترکم داره روز به روز بزرگتر میشه و من هر روز بیشتر از روز قبل از داشتنش خوشحالم. هر وقت ماچش می کنم از ته دل اروز می کنم کاش سالها قبل داشتمش این خانم کوچولو خوردنی رو.
تازه داره زبون باز می کنه یه مخلوطی از انگلیسی فارسی سوئدی ژاپنی حرف میزنه.
یه نود درجه خم میشه یه آری گاتو کش داری میگه.
چند وقت پیش تو رستوران ژاپنی بهش گفتم بگو آری گاتو با یه لبخند زیرکانه ای به سوئدی گفت تک تک که قند تو دلمون آب شد.
هنوز نفهمیدم چه لباسی باید ببوشه ؟ سردش ؟ گرمشه ؟ این جا هم که قربونش برم انکار امسال تابستون نداریم.
چند روز پیش هی به من می گفت جاکش جاکش . من هی با اخم نگاهش می کردم. هی پیش خودم فکر می کردم نه من این حرف رو زدم نه باباش ممکنه یه همچین حرفی بزنه آخه این رو از کجا یاد گرفته?!!
بعد دیدم ژاکتش رو می کشه میگه پیل جاکش پیل ( پلیز) یعنی
ژاکت رو لطفا در بیار
