در مقایسه با سایر کشورهای پیشرفته جاپن کشور خیلی امنی هست. میزان جرم و جنایتی که در آن اتفاق میافتد (البته با توجه به اینکه آلان آمار رسمی ندارم این جا لینک بدم ولی مشاهدات خودم را در مقایسه با کشورهای دیگر میگویم) بسیار پایین تر ا ز جاها دیگر هست.
اما مساله ای که این سالها خیلی همه گیر شده میزان جرم و جنایتی هست که در مدارس اتفاق میافته و این میزان به سرعت رو به افزایش هست. شايد کمتر ماهی بگذره در اين کشور که خبر کشته شدن معلمی به دست دانش آموزی پخش نشه.
ماه گذشته يک دانش آموز اخراجی از دبيرستان به مدرسه ابتدايی سابق اش رفته و سراغ معلم سابق اش را می گيره وقتی یکی از معلم ها آن را برای آشفته بودن ظاهرش به اتاق ديگری ميبره٬ دانش آموز دبيرستانی با چاقو بهش حمله ميکنه و بعد از کشتنش به دو تا معلم زن ديگر هم حمله ميکنه و آنها را هم زخمی ميکنه تا دستگيرش ميکنند.
در این جا من نمیخواهم در مورد این دانش آموز خاص و این که دلایلش برای این کار چی بود و آیا این که اصلا آدم طبیعی بوده و یا اینکه مشکله مغزی چیزی داشته حرف بزنم. چون هنوز پلیس داره تحقیقات میکنه و چیزی هم مشخص نشده.
طبق آماری که مدير مدرسه ما هفته گذشته براي خوند . از ده نفر دانش آموز دبيرستانی ۷ نفر آنها از حداقل از یکی از معلم های دوران ابتدايی شان منتفر هستند.
ميدانيد سيستم جاپنی کلا بر مبنای خرد کردن فرد و حل کردنش در گروه طرح ريزی شده . بنابراين در دوران ابتدايی معلم ها به شدت از تکروی دانش آموزان جلو گیری میکنند . هنوز که هنوز هست تنبیه های بدنی سختی تو مدارس جاپن هست و رابطه شاگرد معلم رابطه خدا و بنده هست.
برخوردهای که معلم ها این جا با دانش آموزان دارنند در صورت بروز در کشورهای دیگه میتوانه معلم را به دردسرهای جدی دچار کنه .
من خودم بارها و بارها شاهد سيلی زدن معلم ها به گوش دانش آموزان در حدی که خودن از دماغشان راه می افته بودم. نمونه آخرش همين چهار شنبه گذشته يکی از معلم ها سر دانش آموزی را به ديوار کوبيد چون در ساعت نظافت مدرسه توالت را به خوبی نشسته بود.
يکی از کارهای بيخودی که تو مدارس اين کشورهست٬ ساعت نظافت هست. تو این کشور چیزی به نام مستخدم ٬ بابای پیر مدرسه٬ نظافت چی از این قبیل حرفها وجود ندارد.حتی تو دانشگاه ها هم همچین خبری نیست. همه باید لابراتوار شون رو خودشون تمیز کنند. بچه ها هر روز بعد از خوردن نهار بايد تمامی مدرسه را از دفتر کار معلم ها تا توالت و باغچه مدرسه تا راه پله را با دقت بشورند و با دستمال سفيد پاک کنند.
اکثر بچه ها تنبیه های سختی ميشوند از اين که در اين کار کوتاهی مي کنند. يکی از دلايلی که بچه های از معلمهای ابتدايی شان بيشتر تنفر دارند همين سخت گيری بيش از حد معلم و بازيگوش بودنشان به علت سن کمشان .
بچه های بيچاره آن قدر تو سری ميخورند آن قدر بی احترامی و توهين ميشنوند که وقتی به سن دبيرستان ميرسند ٬ ناخود آگاه تبديل به دانش آموزانی سر به زير ٬ حرف گوش کن٬ مرتب و منظبت ميشوند.
آنوقت سیستم جاپنی میاید بررسی میکنه که چرا دانش آموزان دبیرستانی توانی ارتباط برقرار کردن با دیگران را ندارند. اکثریت دانش آموزان حتی وقتی به کافی شاپ میروند ترجیج میدهند در تنهایی روزنامه یا کتاب بخواهند. کافی شاپ های جاپنی خالی از هر گونه سر وصدا و شور جوانی هست انکاری وارد کتابخانه ای میشوید. بنابراين با تمامی این توضیحات کارها معلم ها در دوران دبيرستان خيلی راحت و آسان هست.
میدانید من هر گز اعتقاد نداشتم٬ ندارم که یک سیستمی باید درصد خطاش صفر باشه. چون اصولا امکان پذیر نیست شما وقتی مخصوصا با انسان کار میکند درصد خطایش را صفر در نظر بگیرید.
ولی این سیستم جاپن از دور که میبنیش چنان دلربا هست٬ که هوش از سرت میبره ولی از نزدیک که باهاش کار میکنه بعدا دستگیرت میشه که چقدر این سیستم اشکال داره و چطور برخلاف اسمش که می گویند بر منبای معیارها و اهمیت به انسان بنا شده چطور انسان ها را خرد میکنه.
برای مثال از دور که میشنوی همه میگویند استاد جاپنی خیلی مواظب دانشجویانش هست به تمامی مسائل حتی مسائل شخصی وخصوصی دانشجویانش نیز توجه میکنه ولی من به قاطعیت میتوانم بگویم که توجه ای که استاد جاپنی من به دانشجویانش دارد یک درصد توجه پرفسور گان استاد سابق ام هم نیست .
یادش بخیر دورانی که من دانشجو لیسانس بودم . استاد ما وقتی مدبریت های جاپنی و آمریکایی را مقایسه میکرد .آن زمان اصلا برای ما قابل درک نبود که اینکه میگفتند منحنی مدیریت جاپنی تا یه جایی رشد داره بعد از آن جا ثابت میشه و سپس بعد از آن به شدت نزول میکنه یعنی چه ؟!
یادم میاید استاد ما هم که یه آدمی بود که از آمریکا و سیاست های سرمایه داری متنفر بود. یادش بخیر چقدر خوب جواب سوالات ما را میداد. ایشون اعتقاد داشت اکثر کسانی که بین دو شیوه مدیریتی مقایسه انجام داده اند آمریکایی بودند بنابراین یه مقداری مسئله ملیتشون و نژادشون را هم قاطعی مسئله کرده اند. وگرنه این مدیریت جاپنی هست که به دلیل توجه به انسان و نیازهای انسانی خیلی بهتر و خوشگل تر و مامان تر هست.
من بهتون قول میدم روزی بر میگردم و با هزاران دلایل عینی و علمی بهش ثابت میکنم که واقعا مزخرفترین سیستم مدیریتی سیستم مدیریتی جاپنی هست. امیدوارم من رو متهم نکنه که آمریکایی هستم و نژاد پرست
دوتا لینک هم بدم برم دنبال کارم .
اول اینکه خیلی خوشحال شدم فهمیدم که جی جی گاو از شورت فراز درست شده . به اطلاعات با نمکم اضافه شد.
دوم این که خیلی متعجب شدم که سیمای لاریجانی از سیمای جرجک هم بهتر هست.
در پایان هم از تمامی کسانی که قد سیمای لاریجانی و جرجک را نمیداند دعوت رسمی میکنم بیایند جاپن یک هفته در خدمت سیمای کوایزومی( که یه صحنه کوچولو حتی شبکه های فیلمش که من هر ماه بیست دلار آمریکا خرج میکنه حرومش بشه الهی نشون نداد.ما را در کف فراوان گذاشت) باشند تا قدر بدوند .خدایش این سیمای کوازیومی هر چقدر هم بد باشه من حاضر نیستم جاش این سیمای پشمالو لاربجانی سابق را تماشا کنم
۱۲/۱۳/۱۳۸۳
کدوم بهتره
ارسال شده توسط Tila در پنجشنبه, اسفند ۱۳, ۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر