از وقتی اومدم ژاپن دو تا مشکل عمده داشتم که یکی خیلی مشکل نبود اما دومی واقعا مشکل هست ها
و اما مشکل اول راستش برای من اصلا قابل درک نبود که چرا خانمهای که تازه از ايران اینقدر با آرایشگاه رفتن مشکل دارن و همیشه حسرت آرایشگاهای ایران رو می خورند که چقدر کارشون خوب بود این جوری بود آن جوری بود .واقعا اصلا نميتوانستم تصور کنم که چطور ممکنه بهترین آرايشگاه کشوری مثل کانادا از ايران بدتر باشه . نمونه ای که خودم دیده بودم و طرف خیلی ناراضی بود از یه مرکز خیلی معروف.
تا اینکه خلاصه خیاط در کوزه افتاد و من پا شدم اومدم ژاپن حالا چندين سال دارم اين نکته را با گوشت استخوان به شدت درک ميکنم.این تو این کشور گل بلبل میری آرایشگاه واسات چون خارجی هستی حتما قهوه میاره موهات رو میشوره خانمه میاد مشت مالت میده بعد آرایشگاه اصلی می یاد بهش می گی آقا موهای من را پنج سانت بزن دو تا رگه قهوه ای پر رنگ هم درست کن. میزنه موهاتو از کمر میزنه میاره تا رو شونه که سمت راست و چپ اش هم حداقل با هم دو سانت یا بیشتر تفاوت ارتفاع داره بهش نشون میدی هزار بار خم میشه هی میگه سوومی ماسن سوومی ماسن تو همین مدت هم هی موهات رو میزنه ٬هی کوتاه می کنه ٬هی کوتاه می کنه وسطاش هزار بار دیگه سومی ماسن میگه دیگه حسابی خسته میشی از این همه معذرت خواهی آن همین جور سوومی ماسن گویان میزنه تا اینکه موهات میشه از این مدل سیخ سیخی که انکار به برق ۲۲۰ولت وصلت کردن .خب شد دیگه نمیشه کاریش کرد دیگه ناچاری باهاش سر کنی سر راه هم یه بسته رتگ مشکی سیاه نشون بخری و آن قهوه ای رو که برات زرد کم رنگ کرده را سیاه کنی .حالا تا مدتها با همون موها سر می کنی تا یه کم بزرگ شن بعد مدتها که هی خودت با قیچی دسته دسته ناصافی اش رو گندی میزای تا یه کم بزرگ شن. باز حوس می کنی بری یه آرایشگاه از این وضیعت آشفته در بیاری که این بار دیگه خودتون حدس یزنید که چی میشه.میدونید نکته جالبش هم اينه که هر چی آرايشگاه بهتر و معروف تر و گران تر باشه به همون انذازه هم عجق و جق تر ژاپنی تر شدی.
آن یکی رو فردا می نویسم امروز خسته شدم ببخشید تا بعد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر